محمد اصفهاني در مهر ماه سال 91 در يادداشتي که در سايتش منتشر کرد به برخي مسائل و مشکلات موجود در جامعه از جمله سانسورهاي صدا و سيما و ارسال پارازيت انتقاد کرد.

شهر - اصفهاني در ابتداي اين متن آورده: «اين نوشته دغدغه اين روزهاي من است. در نگارش آن مقيد به مرتبط سازي هنجارهايش نبودم و هر آنچه در من گذشت بيان کردم: وقتي ماجراي آن فيلم درباره پيامبر و وقايع بعدي اش اتفاق افتاد از خودم پرسيدم: چرا ما دوستداران و پيروانش اين شاخص رحمت و محبت را آنگونه به دنيا معرفي نکرديم تا کسي پروا نکند که به حريم نوراني اش نزديک شود؟

 چرا با بداخلاقي ها و خشونت هاي ساده لوحانه و از سر غفلت؛ مکتب بزرگ او را در پهنه گيتي زير سوال برديم؟ پيروان باطل؛ هميشه در جلوه نمايي حاضرند ... آيا ما به آنها فرصت هاي خوب و استثنايي نداديم؟ آيا در تعريف مکتب محمد؛ پيروان «او» کساني هستند که تا بي احترامي و جفا مي بينند؛ حمله مي کنند ومي کشند و کشته مي شوند؟ آيا او و فرزندانش هم اينگونه بودند؟ آيا حرکاتي که از ما سر مي زند روح بزرگ پيامبر را بيشتر به درد مي آورد يا نمايش فيلمي ضعيف از يک فرد معلوم الحال؟

 اين روزها با غم چنين غفلت هايي سر به گريبانم ... فکر به کمرنگ شدن روزافزون مقدسات در اذهان؛ فکر به اوضاع نا به هنجار مسلمانان در خارج و داخل ايران؛ وضع کار اهالي موسيقي در مملکت؛ مشکلات حرفه اي خودم مثل سانسور ناگهاني و يک جانبه تيتراژ «تکيه بر باد» توسط واحد موسيقي صدا و سيما پس از تصويب آن (به گفته دوستان در شبکه تهران) توسط واحد موسيقي سازمان صداوسيما!

 آن هم با قطع مواجب و پرداخت هاي اقشار ضعيفي مانند کارمندان واحد ترابري و ... سرالب؛ و تحت فشار قرار دادن تهيه کننده محترم با موقوف کردن پرداخت ها به قبل اين سانسور توسط گروه فيلم و سريال. شبکه تهران ... سپس انتقال اين مسئله به بنده که آيا راضي هستم حقوق راننده ترابري قطع شود يا نه؟

 از طرف ديگر تحقير و شکست و مخاطره مستمر در قالب بي احترامي به اين همه شهروند ايراني با فرستادن شبانه روزي پارازيت هاي سنگين ماهواره اي و تبديل ايران به کانون هاي تشعشع توسط اشخاصي مجهول که نه ملت را قدر مي شناسند و نه به فريادهاي وزير و وکيل واکنشي نشان مي دهند که لابد اگر ايراني باشند خانواده هاي آنها هم قطعا در گذر زمان قرباني چنين تشعشعاتي خواهند شد ...»